จ๋า24
เช้าวันนี้ ฉันเข้ามาทำหน้าที่ให้คำปรึกษาทางโทรศัพท์ ที่สายด่วนปรึกษาเอดส์และท้องไม่พร้อม 1663 ได้รับสายจาก ‘ยอดไม้’ หญิงอายุประมาณ 40 ปีต้นๆ เธอเริ่มต้นคุยกับฉันด้วยความระแวง ไม่ยินดีให้ข้อมูลอะไรทั้งสิ้น ฉันเลยเปิดโอกาสให้เธอได้พูด ได้ระบายออกมาเต็มที่
.
ยอดไม้ เล่าว่า เธอเป็นคนที่ชอบเล่นสื่อโซเชียลมาก และชอบรับแอด (เพิ่ม) เพื่อนใหม่ๆ ในเฟซบุ๊ก เธอได้รู้จักกับชายคนหนึ่งผ่านช่องทางนี้ เขาดูดี ทำงานดี รูปบ้านและที่ทำงานที่เขาโพสต์ลงในโซเชียลก็ดูดีหมด แต่เขามีครอบครัวแล้ว เธอคิดว่า แค่คุยกันคงไม่เสียหายหรอก แต่ไม่นาน เขาก็ขอแอดไลน์ของเธอ เขาส่งรูปดอกไม้และความคิดถึงมาให้ทุกวัน ชมว่าเธอสวย อยากพบเธอ และยังบอกว่าภรรยาของเขาเองมีคนอื่น เขาต้องการหาคนปลอบใจ
.
ยอดไม้คิดแต่ว่า ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี เงินหายาก ถ้าได้คนมาช่วยเลี้ยงดูก็ดีนะ และที่สำคัญเธอก็ชอบเขาด้วย เธอยินดีพบเขาพร้อมบอกเขาว่า ขอเงิน 2,000 บาท ถ้าจะมีอะไรกัน จนเมื่อถึงวันที่พบกัน เธอขอเงินก่อน แต่เขาบอกว่า เดี๋ยวจะโอนให้ หลังจากนั้นก็นั่งคุย นั่งดื่มกันจนเธอเมา แล้วก็จบลงที่โรงแรม
.
เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เขาหายไปแล้ว เธอพยายามโทรหา ก็พบว่า เขาบล็อกเธอหมดทุกช่องทาง เธอเสียใจแค้นใจที่สุด ที่เสียรู้เขา ทั้งยังมีเพศสัมพันธ์กับคนที่เพิ่งรู้จัก โดยไม่ใช้ถุงยาง ความฝันที่จะมีคนเลี้ยงดูเป็นอันสลาย ไม่มีชิ้นดี และในตอนนี้ เธอนั่งจ้องชุดตรวจการตั้งครรภ์ที่ขึ้นสองขีด คิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรต่อไป น้ำตาก็ไหลไม่หยุด จะมีทางออกให้เธอบ้างไหม เพราะลำพังเลี้ยงตัวเองยังจะไม่รอด นี่จะมีลูกมาอีก โรคติดต่อจะมีมาด้วยไหม แล้วจะทำอย่างไร?
.
เธอค้นทาง Google แล้วพบข้อมูลของสายด่วน 1663 จึงลองโทรมาคุยด้วย เธอบอกว่า อยากทำแท้ง เพราะคนโสดอย่างเธอ คงไม่มีที่ยืนในสังคมเล็กๆ แถวนั้น ทุกคนคงจะประณามและหัวเราะเยาะเธอ เธอบอกฉันว่า พี่จะสมน้ำหน้าหนูก็ได้นะ อายุก็เยอะแล้ว อยากได้เงินของผัวเขา สุดท้ายก็ ‘ตกนรก’ เอง
.
ฉันบอกเธอไปว่า เราเป็นผู้หญิงด้วยกัน เราควรเห็นอกเห็นใจกันไม่ใช่หรือ ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้เธอบอบช้ำมากพอแล้ว ไม่มีใครอยากซ้ำเติมเธอหรอก เพราะผู้หญิงเรา บางครั้งก็ดูเหมือนจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เพราะเป็นฝ่ายต้องอุ้มท้อง ส่วนการจะ “เก็บไว้” หรือ “เอาออก” นั้น เธอมีสิทธิเต็มที่ที่จะตัดสินใจ ฉัน จะเป็นผู้ช่วยเหลือ อย่างไม่ตัดสิน และเป็นพลังใจให้เธอลุกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
.
หลังจบการสนทนา น้ำเสียงของยอดไม้สดใสขึ้น เธอบอกว่า ต่อไปนี้ คงจะใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากกว่าเดิม
ส่วนฉัน... ถึงแม้จะช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่ฉันเชื่อว่า การมีคนรับฟังอย่างเข้าใจ และไม่ตัดสินนั้นมีค่าสำหรับคนที่กำลังมีความทุกข์เสมอ
*** ความคิดเห็นของผู้เขียนอาจไม่จำเป็นต้องสอดคล้อง หรือเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับกองบรรณาธิการ ***
